Vraag: Waarom ben ik nu geïrriteerd, boos, vind ik dit allemaal stomme onzin en heb ik zin om jou eens even van je wolk af te halen?

Antwoord: Omdat er blijkbaar iets in je is geraakt.

Vraag: Waarom word ik daar dan boos van en niet blij?

Antwoord: Omdat je – geheel onbewust-  wilt voorkomen dat datgene wat zich geraakt voelt, vrijkomt. Want als dat zou gebeuren, kan er van alles gaan veranderen.

Vraag: Onzin. Ik verkeer gewoon in heel moeilijke omstandigheden. Die moeten eerst veranderen.

Antwoord: Waarom zou je daarop wachten? Je leeft toch nu ook? En moeilijke, verdrietige, hartverscheurende omstandigheden bestaan nou eenmaal. Ze maken deel uit van het leven. Ze zijn niet te ontwijken of te negeren. Ze zijn er gewoon. Ze bestaan – je kun niet anders dan blijven ademen en ze doorstaan- en ze ontkennen helpt niet.

Vraag: Maar mijn omstandigheden zijn niet eerlijk!

Antwoord: Dat is vast waar. Dan vecht je ook nog met het idee dat het leven eerlijk moet zijn. Dat is het niet.

Vraag: Ik wil gewoon tevreden en gelukkig zijn zonder gezeik en gezeur!!

Antwoord: Dat willen we allemaal. Ik ook. Maar je verzetten tegen het ‘ zozijn’ van de werkelijkheid, de pijn ervan negeren, zorgt juist voor meer pijn. Je zet er spanning op, je vecht met dat wat er is. Je duwt een lading als het ware steeds terug en vindt dat hij er niet mag zijn. Dat kan in noodsituaties best handig zijn. En een mens kan het gerust jaren en jaren volhouden, al word je er wel moe van. Fysiek en geestelijk. En soms geïrriteerd, overbelast en geprikkeld, bijvoorbeeld als je dit verhaal leest.

Vraag: Hm, en wat is dan het nut van je niet verzetten? Dat is toch slappe hap?

Antwoord: Slappe hap? Het vergt meer moed om de werkelijkheid te beleven dan om hem te ontkennen. Maar ter geruststelling. Er gebeurt van alles als je de moed hebt de werkelijkheid – al is het maar een paar minuten lang- in zijn geheel te aan- en ervaren. Je heft de spanning op, de lading komt vrij en kan (deels) wegstromen. Er komt ruimte voor nieuwe opvattingen, gevoelens, gedachten, ideeën. En bijkomend voordeel: je angst voor de ‘lading’ neemt af of verdwijnt. Je komt op een andere plek in jezelf terecht en door de verandering van plaats/perspectief verandert je ervaring van de werkelijkheid. Voor alle duidelijkheid: het gaat om het ervaren van wat er nu, op dit moment, om wat zich nu voordoet. Het is dus niet de bedoeling dat je iets in je hoofd tevoorschijn gaat halen om op te kauwen. Meditatie ervaring helpt hierbij. Meer lezen daarover doe je hier. 

Vraag: En doe jij dat dan de hele tijd?

Antwoord: Helaas ik ben ook maar een mens. Soms ben ik zo zeer ergens anders met mijn gedachten (bij de boodschappen, de dag voor Kerstmis) dat ik mijn buurvrouw bijna omver rijd.  Dan ben ik onbewust. Bij meditatie stap je in bewustzijn. Daarom kan je in meditatie heel zijn, vol-ledig je compleetheid ervaren. In meditatie hoeft er niets. Je hoeft er alleen maar te zijn.

Vraag: En wanneer mediteer je dan?

Als je ’s ochtends de tijd neemt om even te mediteren en contact te maken met jezelf (wat ik dus geheel tegen mijn gewoonte in die dag niet had gedaan) neem je die ervaring mee je dag in en kleurt hij je dagbewustzijn. En om nog even op je vorige vraag terug te komen: op het moment dat je je onbewustheid opmerkt, kun je er uitstappen en weer naar bewustzijn overgaan. Je krijgt door meditatie dus het bewustzijn en de mogelijkheid om te switchen tussen die twee staten.

Ik kan me voorstellen dat je nog meer vragen hebt. Mail me je vraag en ik geef -voor zover dat binnen mijn mogelijkheden ligt- een antwoord. En ben je nog steeds in de greep van de irritatie? Bedenk dan: een emotie of een gedachte is er en maakt daarna weer plaats voor iets anders. Dat komt omdat je niet de emotie of de gedachte bént. Je hebt ‘m alleen maar voor kortere of langere tijd. 

 

1 januari 2016, Marjolijn

Posted in: Geen categorie