Malva Nieuwsbrieven

Dolgedraaid

Onlangs kwam er een cliënt binnen met een ‘enorm probleem’. Hij werd er helemaal dol van, kon niet meer slapen, eten, ademhalen en aan niks anders denken. Het ‘waarom’ en ‘hoe moet dat nou verder’ was het enige dat hem bezighield. Vrouw, kinderen en werk waren naar de achtergrond verdwenen. Dat kon hij er nu niet bij hebben.

Eigenlijk hadden we dus met een probleem te maken dat hem letterlijk helemaal in beslag nam.  Van top tot teen. Het tastte zijn gezonde denken, zijn lichaam en zijn sociale relaties aan. En de manier waarop hij nu aan het ‘denken’ (eigenlijk was het geen denken maar tobben) was over zijn probleem bracht zijn hele lichaam in een hyperachtige paniektoestand.

Toen ik hem vroeg of het probleem onoplosbaar was, zei hij dat het waarschijnlijk op den duur uit zichzelf zou oplossen maar dat het dan ook een oplossing zou kunnen zijn waar hij niet tevreden mee was. En op de vraag of het probleem Nu oplosbaar was, was het antwoord ontkennend. Nee, er ontbraken nog teveel gegevens, er waren teveel variabelen. Eigenlijk een mission impossible dus. Toch had het denken zich erin vastgebeten en produceerde het ‘t ene na het andere scenario. En als het ze allemaal had doorlopen begon het gewoon weer opnieuw bij scenario 1.

Doorpratend kwamen we tot de conclusie dat het waarschijnlijk niet het probleem was,  maar het denken over het probleem dat hem gek maakte. En dat de angst die hij voelde te maken had met het denken en het scenario’s uitstippelen, de een nog zwarter dan de ander.

Het was ook niet mis hoor, wat er was gebeurd. Een mens kan daar best een tijdje van van slag zijn. Maar hier was ook iets anders aan de hand. Hij werd gekweld door zijn eigen gedachten en beelden, kon ze niet meer stopzetten en was als het ware in blinde paniek ‘op hol’ geslagen, aan het rennen gegaan zonder dat hij wist waarnaartoe en waar vandaan. Een paard kan wegrennen van een slang, maar als het’ gevaar’ zich in je eigen hoofd bevindt dan gaat dat niet lukken.

Hij zat zichtbaar in zijn eigen wereld, afgesloten van alles om zich heen. En het gekste was, die eigen wereld bevond zich niet in hem. Eigenlijk was het zo pijnlijke lijf grotendeels onbewoond terwijl zijn geest was afgereisd naar dromenland en daar een nachtmerrie beleefde waaruit het niet wakker kon worden.

Wat doe je in zo’n geval? Ervoor zorgen dat iemand weer thuiskomt natuurlijk. Het lichaam wil bewoond worden. Malva heeft daar een aantal oplossingen voor maar in dit geval was de allereenvoudigste (behandeling overspannen hersenfuncties) al genoeg. Zodra hij weer ‘in zichzelf zat’, keek hij verbaast om zich heen.  “Wat gek, je hebt bijna niks gedaan en toch voel ik me anders. Rustiger. Ik ben ik weer, ik was mezelf geloof ik kwijt”.

We harmoniseerden zijn energievelden, deden de behandeling nog een keer en zorgden ervoor dat zijn energie weer stroomde, zodat de draaikolkenergie waarin hij gevangen was geweest, wegliep. De paniek verdween, de verbinding met hemel en aarde was weer intact. Hij was weer thuis, voelde zich veiliger en hoewel het probleem er natuurlijk nog gewoon was en kon hij er nu naar kijken en het beschouwen in plaats van er in leven!

• Vanzelfsprekend zijn alle gegevens geanonimiseerd en heeft de betrokken cliënt zijn toestemming gegeven voor dit verhaal.